این روز‌ها اکثر اتومبیل‌های برقی چهره‌هایی خشن و غضبناک داشته و نام‌های بزرگ صنعت خودروسازی جهان از آن‌ها برای نمایش ایده‌های جسورانه و آینده‌نگرانه خود برای ساخت اتومبیل‌های برقی استفاده می‌کنند. در ادامه ما ۱۰ طرح مفهومی برتر و زیبا از اتومبیل‌های برقی و آینده‌نگرانه را به شما نشان خواهیم داد.

هیوندای ۴۵ (Hyundai ۴۵)

طراحی و ایده‌های جدید هیوندای چشم‌نواز نیست؛ اما هیوندای ۴۵ کمی متفاوت بوده و توجه ما را به خود جلب کرده است. هیوندای ۴۵ کراس‌اووری زیبا بوده و طراحان آن بیشتر برروی سادگی و راحتی هیوندای ۴۵ تاکید داشته‌اند. اتومبیل یاد شده درب‌هایی کشویی دارد و در آن دوربین‌های دیجیتال جایگزین آینه‌های بغل شده‌اند. در هیوندای ۴۵ صندلی‌ها می‌چرخند تا ورود و خروج سرنشینان آسان‌تر شود.

فیات سنتو ونتی (Fiat Centoventi)

فیات به دلیل ساخت اتومبیل‌های عجیب و غریب، شهره عام و خاص بوده و سنتو ونتی هم یکی از محصولاتِ جالبِ توجه ایتالیایی‌ها است. سنتو ونتی را می‌توان به راحتی شخصی‌سازی کرد. طراحی این محصول به گونه‌ای است که هر شخصی به راحتی می‌تواند رنگ‌های بی حد و مرز و مورد علاقه خود را برای ظاهر بیرونی سنتو ونتی انتخاب کرده و باتری آن را بنابر خواست و نیاز خود در خانه تعویض و جایگزین کند.

نکته ایده فوق‌العاده فیات این است سنتو ونتی هزینه‌ها را کاهش داده و دیگر نیازی به مراجعه به نمایندگی‌های فیات برای تعویض و تعمیر باتری و... نیست. ایده فیات بسیار خوب بوده و ما امیدواریم که از ایده خود برای ساخت اتومبیل‌های برقی ارزشمند و مصرف‌گرایانه استفاده کند.

کادیلاک ئی وی (Cadillac EV)

کادیلاک ئی‌وی هم بیشتر برروی سفارشی‌سازی تاکید داشته و راننده توان انتخاب و جایگزینی باتری‌های اتومبیل مفهومی آمریکایی‌ها را دارد. در واقع راننده کادیلاک ئی‌وی توان انتخاب باتری بُرد کوتاه با سیستم تمام چرخ محرک و یا باتری دور بُرد با سیستم دیفرانسیل جلو و یا عقب را دارد!

نمونه‌هایی از ایده خلاقانه کادیلاک در اتومبیل‌های برقی امروزی دیده می‌شوند؛ اما طرح و کابرد آن‌ها مانند اتومبیل مفهومی کادیلاک نیست. به غیر از نکات یادشده چیز زیادی نمی‌توان درباره طرح مفهومی کادیلاک بیان کرد. ما امیدواریم که جنرال‌موتورز بزودی اطلاعات بیشتری در رابطه با کادیلاک ئی‌وی منتشر کرده و ما را بیشتر با آینده اتومبیل‌های برقی آشنا کند.

هوندا ئی پروتوتایپ (Honda E Prototypes)

اخیراً کمپانی هوندا برای ساخت نسل بعدی اتومبیل‌های برقی از رویکردی جسورانه استفاده کرده است. ژاپنی‌ها با استفاده از نمونه‌های کلاسیک و مرتبط به دهه ۱۹۶۰ دو اتومبیل برقی را معرفی کرده‌اند. پروتوتایپ‌های ئی کمپانی هوندا شامل هاچ‌بکی شهری و رودستری دو درب است. هر دو اتومبیل اسپرت بوده و به سیستم‌هایی مانند دوربین ۳۶۰ درجه مجهز شده‌اند.

مدل هاچ‌بک سال آینده در بازار اروپا عرضه خواهد شد؛ اما مردم آمریکای‌شمالی نباید منتظر آن باشند. در حال حاضر تعداد زیادی از اتومبیل‌های برقی در آمریکا عرضه شده و فعلاً مردم آمریکا می‌توانند با آن‌ها سرگرم بشوند.

فولکس واگن آی دی باز (Volkswagen ID. Buzz)

فولکس‌واگن با رونمایی از آی‌دی‌باز تحسین منتقدان را برانگیخت. آی‌دی‌باز اتومبیلی برقی بوده و ریشه در گذشته‌های دور دارد. ما باید آی‌دی‌باز را نسل بعدی «iconic VW buss» بدانیم. اتومبیل مذکور در سال ۲۰۲۲ راهی بازار شده و ما به شدت منتظر آن هستیم. آی‌دی‌باز توان پیمایش ۳۷۰ مایل را با یکبار شارژ داشته و از این نظر با تسلا مدل اس (Tesla Model S) برابری می‌کند. اما با این تفاوت که آی‌دی‌باز دو برابر تسلا فضای بار و صندلی دارد.

لکسوس ال اف ۳۰ (Lexus LF-۳۰)

اکنون در جهانِ طرح‌های مفهومی اتومبیل‌های برقی، به غولی واقعی می‌رسیم. لکسوس ال‌اف ۳۰ سدانی فوق‌العاده بوده و از نظر ظاهری شبیه به اتومبیل‌های مورد استفاده در فیلم‌های علمی و تخیلی است. لکسوس برای هر کدام از چرخ‌های ال‌اف ۳۰ پیشرانه‌ای الکتریکی در نظر گرفته و مجموعه پیشرانه‌های الکتریکی آن قدرت بالایی خواهند داشت.

فناوری به کار رفته در ال‌اف ۳۰ بسیار پیشرفته است؛ اما در صورت عدم استفاده از تکنولوژی یاد شده، باز هم باید لکسوس را به خاطر طراحی ال‌اف ۳۰ ستایش کرد. ال‌اف ۳۰ جالب‌ترین اتومبیل برقی جهان است که تا به امروز به تولید رسیده و شکل ظاهری، خطوط بیرونی و طراحی کابین آن مربوط به جهانِ ما نیست!

مرسدس بنز اف ۰۱۵ (Mercedes-Benz F ۰۱۵)

مرسدس‌بنز می‌گوید که اف ۰۱۵ نشانی از نهایت تجمل‌گرایی در آینده است. ظاهر اتومبیل یاد شده جسورانه بوده و به همین دلیل باید ادعا مرسدس‌بنز را جدی بگیریم. اف ۰۱۵ تنها اتومبیل خودران در لیست ما است. مطمئناً شما توان رانندگی با اف ۰۱۵ را دارید؛ اما نمی‌توانید امکانات و ویژگی‌های سرگرم‌کننده آن را نادیده بگیرید. صندلی راننده و سرنشین جلو می‌چرخد و در حقیقت باید اف ۰۱۵ را نمونه‌ای آینده‌نگرانه از لیموزین‌های بدون راننده دانست. همچنین شش صفحه نمایش برای تماشای فیلم، بازی و... در اختیار سرنشینان قرار گرفته است.

لامبورگینی ترزو میلنیو (Lamborghini Terzo Millennio)

مطمئناً هر کدام از اتومبیل‌های مفهومی لامبورگینی نظر هواداران آن را جلب کرده و باید گفت که ترزو میلینیو هم از این قاعده مستثنی نیست. ترزو میلینیو اولین لامبورگینی برقی بوده که از انرژی برق برای نمایش قدرت و رسیدن به جنون سرعت استفاده می‌کند. ترزو میلینیو از فیبر کربن ساخته شده و بسیار سبک است؛ بنابراین بدون شک یکی از سریع‌ترین اتومبیل‌های جهان را باید ترزو میلینیو دانست.

اینفینیتی پروتوتایپ ۹ (Infiniti Prototype ۹)

اینفینیتی پروتوتایپ ۹ به دلایل گوناگون، اتومبیلی شگفت‌انگیز است. اول اینکه اینفینیتی شهرت فراوانی در ساخت و توسعه سدان‌ها و کراس اوور‌های خسته‌کننده داشته و دیگر کمتر کسی برای خرید محصولات آن اشتیاق چندانی نشان می‌دهد.

دوم اینکه ساخت اتومبیلی مشابه با خودرو‌های مسابقه‌ای دهه ۳۰ توسط خودروسازی لوکس و ژاپنی را نمی‌توان باور کرد. در پایان باید گفت که ظاهراً همه چیز‌های گذشته دوباره و به شکل وسیعی تولید خواهند شد! پیشرانه برقی پروتوتایپ ۹ در عقب قرار گرفته و از باتری ۳۰ کیلووات ساعتی استفاده می‌کند. توان اتومبیل مفهومی اینفینیتی ۱۴۸ اسب‌بخار بوده و حداکثر سرعت آن حدود ۱۶۸ کیلومتر در ساعت است.

پژو اونیکس (Peugeot Onyx)

در ابتدا رونمایی کمپانی پژو از طرح مفهومی اتومبیلی برقی بسیار تعجب برانگیز بود؛ اما آن‌ها در سال ۲۰۱۲ همه چیز را بر برهم زده و از اتومبیل مفهومی اونیکس رونمایی کردند. البته اونیکس بیشتر شبیه به اثری هنری بود و کمتر به اتومبیلی واقعی شباهت داشت. نکته مهم این است که اونیکس کاملاً برقی نبوده و باید آن را ایده‌ای متفاوت و آینده‌نگرانه از اتومبیل‌های هیبریدی دانست.

اتومبیل مذکور از پیشرانه ۶۰۰ اسب‌بخاری و ۳.۷ لیتری V۸ استفاده می‌کند. پژو در اونیکس از صندلی‌ها و پارچه‌هایی یک تکه استفاده کرده است. داشبورد اونیکس از روزنامه‌های بازیافتی ساخته شده و قسمت‌هایی از بدنه آن از مس خالص است. اغلب اتومبیل‌ها محیط‌زیست و طبیعت را نابود می‌کنند؛ اما اونیکس این گونه نبوده و پژو را سربلند کرده است

منبع:

https://www.bartarinha.ir/fa/news/935501/۱۰-اتومبیل-کانسپت-که-هوش-از-سرتان-می‌برند

جایزه نوبل شیمی 2019 به سازندگان باتری لیتیوم یونی تعلق گرفت. این سه دانشمند به نام های  جان گوداناف، استنلی ویتینگهام و آکیرا یوشینو تلاش های بسیاری را در جهت طراحی و توسعه باتری های قابل شارژ در دستگاههای قابل حمل انجام دادند.

به گزارش سرویس اخبار فناوری و تکنولوژی تک نیوز ، جایزه نوبل شیمی امسال به کسانی اهدا شد که تلاش قابل توجهی در جهت ساخت باتری دستگاههای قابل حمل از جمله موبابل ، تبلت و حتی ماشین های برقی انجام دادند. در این میان پروفسور گوداناف با ۹۷ سال سن به عنوان مسن ترین برنده جایزه نوبل شناخته شده است.

اولین جرقه های ساخت باتری ایتیوم یونی در سال 1970 اتفاق افتاد. این باتری توسط استنلی ویتینگهام طراحی شده بود.در این باتری الکترود مثبت یا کاتُد متشکل از ترکیب شیمیایی تیتانیوم دی‌سولفید حاوی یون‌های لیتیوم بود. لیتیوم به عنوان سبک ترین فلز گزینه مناسبی برای ساخت باتری های قابل حمل بود. با این حال، الکترود منفی یا آنُد از لیتیوم فلزی تشکیل شده که به‌شدت واکنش‌پذیر است. بدین ترتیب باتری های اولیه به شدت آتش پذیر بودند. تا اینکه در سال 1980 جان گوداناف تیتانیوم دی‌سولفید را با اکسید فلز جایگزین کرد. که باعث افزایش کاتد میشود. آکیرا یوشینو از صنایع شیمیایی ژاپن نیز توانست لیتیوم فلزی را از آند حذف کند و آندی ساخته‌شده از کک نفتی حاوی یون‌های لیتیوم را توسعه دهد و بدین ترتیب باتری قابل شارژ با امکان حمل و شارژ چندین باره ساخته شد. البته باتری های امروزی دربردارنده‌ی کاتدهای فسفات آهن و طراحی شده به‌دست گوداناف هستند که بیش از اکسید کبالت دوستدار محیط‌زیست محسوب می‌شوند.

منبع:

https://tech-news.ir/nobel-prize-in-chemistry-goes-to-smartphone-makers-of-smartphones.html

وزرای اقتصاد اتحادیه اروپا روز گذشته طی توافقی اعلام کردند تا زمانی که تهدید سنجی های لازم انجام نشود ارزهای دیجیتالی خصوصی از قبیل لیبرای فیس بوک اجازه فعالیت در اتحادیه اروپا را نخواهند داشت.

این اقدام موضع سخت اتحادیه اروپا در قبال لیبرا را نشان می دهد که تاکنون به خاطر اثرات احتمالی اش روی سیستم مالی کشورهای مختلف از سوی بسیاری قانونگذاران مورد انتقاد قرار گرفته است.

وزرای اقتصاد اتحادیه اروپا در انتهای جلسه دیروز تصویب کردند تا زمانی که موانع و چالش های حقوقی پیش روی رمزارزهای خصوصی شناسایی و رفع نشوند نباید به این سکه های ثابت اجازه فعالیت داد.

 

سکه های ثابت ارزهای دیجیتالی نظیر لیبرا هستند که معمولا از پشتوانه هایی نظیر پول های سنتی و دیگر اوراق بهادار برخوردارند در حالی که سکه های رمزگذاری شده نظیر بیت کوین اینچنین نیستند. با این حال هر دوی آنها در گروه رمزارزها جای میگیرند.

به دنبال افزایش فشارها از سوی قانونگذاران در حدود یک چهارم حامیان اصلی لیبرا از جمله غول های پرداختی غرب شامل ویزا و مسترکارت از این پروژه کناره گیری کردند. در نهایت تنها ۲۰ عضو در انجمن لیبرا (واقع در ژنو) باقی ماند تا این پروژه را پیش ببرد.

وزرای اتحادیه اروپا در جلسه دیروز اعلام کردند که ممکن است در چارچوب یک طرح جهانی قوانینی را برای دارایی های رمزگذاری شده و سکه های ثابت وضع نمایند و در حال حاضر نیز کمیسیون اروپا روی وضع این قوانین کار می کند.

وزیران اتحادیه اروپا همچنین در جلسه خود از تلاش های بانک مرکزی اروپا برای ایجاد پول دیجیتالی عمومی که میتواند جایگزینی برای طرح ها و برنامه های خصوصی باشد تجلیل کردند. بانک مرکزی اروپا پیشتر اعلام کرده بود که اگر نقل و انتقال پول درون این قاره همچنین نرخ بالای خود را حفظ کند نیاز به ایجاد یک پول دیجیتالی عمومی ضروری خواهد بود.

منبع:

https://digiato.com/article/2019/12/06/فعالیت-لیبرا-در-اتحادیه-اروپا/

با یک نگاه ساده به گوشی گلکسی نوت ۱۰ پلاس (Galaxy Note ۱۰ Plus) شرکت سامسونگ، متوجه خواهیم شد که با یک محصول ساده و عادی روبرو نیستیم. از طراحی فوق‌العاده زیبای پشت گوشی گرفته تا صفحه‌نمایش ۶/۸ اینچی AMOLED گوشی، همه و همه نشان از تولید یک گجت فوق‌العاده دارد.

تست‌ها و بنچمارک‌های زیادی از گوشی نوت ۱۰ پلاس گرفته شده و هرکدام نتایجی متفاوت و البته در اغلب موارد مثبتی را نشان داده‌اند. البته ما این‌بار قصد نداریم سراغ این تست‌ها و بررسی‌های تخصصی برویم، بلکه در این مطلب نگاهی متفاوت خواهیم داشت به استفاده روزمره از گوشی نوت ۱۰ پلاس، در دستان یک کاربر عادی.

نوت ۱۰ پلاس یک گوشی زیبا است که مهم‌ترین مشخصه آن، طراحی بدون ایراد شرکت سامسونگ در دهمین نسخه نوت به‌حساب می‌آید. حسی که در گلکسی نوت ۷ نیز به انسان منتقل می‌شد. شرکت سامسونگ در طراحی ظاهری نوت ۱۰، سنگ تمام گذاشته و این محصول را می‌توان یکی از بهترین و باکلاس‌ترین طراحی‌های تاریخ تلفن همراه جهان به‌حساب آورد.

البته امیدواریم که مشکلات نوت ۷ سامسونگ که در زمان خود یک گوشی بسیار پیشرو محسوب می‌شد، در نوت ۱۰ پلاس تکرار نشود و این‌بار شاهد انفجار‌های عجیب محصولات سامسونگ نباشیم.

نکاتی که در روز اول استفاده به چشم می‌آیند

طراحی متفاوت نوت ۱۰ پلاس از نظر قرارگیری محل دکمه پاور باعث شده تا مدت‌زمانی طولانی لازم باشد تا به قرارگیری این دکمه در سمت چپ گوشی عادت کنید. سال‌ها است که اغلب شرکت‌ها بزرگ جهان، این دکمه را در سمت راست گوشی تعبیه کرده‌اند و این تفاوت، اولین نکته‌ای است که در استفاده روزمره از نوت ۱۰، به چشم می‌آید.

این انتخاب عجیب در محل قرارگیری دکمه پاور و البته نبود درگاه هدفون در گوشی، از جمله مواردی است که در روز‌های اول استفاده از گوشی، مشکلاتی را برای کاربران ایجاد خواهد کرد.

صفحه‌نمایش dynamic AMOLED نوت ۱۰ پلاس نیز یک صفحه‌نمایش بسیار با کیفیت است، رنگ‌ها فوق‌العاده جذاب نمایش داده می‌شود، اما می‌توان ضعف نمایش رنگ سفید را در گوشی حس کرد. ضعفی که حتی با تغییر حالت صفحه‌نمایش به vivid نیز کاملاً مشهود است.

خمیدگی اطراف گوشی نیز باعث شده تا استفاده از قلم در این نقاط، چندان ساده نباشد. درواقع این انتخاب یکی از مواردی است که می‌توان آن را ضعف در طراحی گوشی نوت ۱۰ پلاس به‌حساب آورد.

سنسور اثرانگشت کیفیت بالاتری از تمامی گوشی‌های تست‌شده توسط ما دارد و این افزایش کیفیت حتی در مقایسه با S۱۰ شرکت سامسونگ نیز کاملاً مشهود است.

دوربین سلفی و دوربین اصلی نیز از کیفیتی بسیار بالا برخوردار هستند که چه در حالت خودکار و چه حالت دستی، تصاویری مناسب و با کیفیت را ثبت می‌کنند. تصاویر ثبت‌شده حداقل در استفاده روزمره از گوشی، تفاوتی با پیکسل و دیگر محصولات گران‌قیمت بازار ندارد.

باتری نیز در ۶۵ دقیقه از صفر درصد به شارژ کامل می‌رسد. در مدت‌زمان بررسی ما شاهد بودیم که باتری یک روز تمام را دوام می‌آورد. موضوعی که شاید برای کاربران عادی مهم باشد، زیرا ما وقت زیادی را با استفاده از گوشی گذراندیم. یک فرد عادی به‌احتمال‌زیاد بتواند ۲ یا ۳ روز از شارژ گوشی استفاده کند.

سرعت پردازش برنامه‌ها در گوشی نوت ۱۰ پلاس، درست مثل دیگر گوشی‌هایی که از این چیپست استفاده می‌کنند، بسیار بالا است و تقریباً راهی وجود ندارد که بتوان گوشی را دچار لگ و کندی کرد. نصب ده‌ها برنامه اضافه نیز به کاهش سرعت گوشی منجر نشد که نشان‌دهنده سخت‌افزار بسیار قدرتمند پرچم‌دار جدید سامسونگ است.

نوت ۱۰ یا نوت ۱۰ پلاس

نوت ۱۰ با صفحه‌نمایش ۶/۳ اینچی، با قیمت ۹۴۹ دلار ارائه‌شده، اما نسخه پلاس، صفحه‌نمایشی ۶/۸ اینچی دارد و البته برای خرید آن باید ۱۰۹۹ دلار هزینه کنید. تفاوت‌ها البته تنها در صفحه‌نمایش خلاصه نمی‌شود. در نوت ۱۰ پلاس، چهار دوربین تعبیه‌شده است که می‌تواند به نکته‌ای مثبت برای علاقه‌مندان به عکاسی تبدیل شود.

نسخه کوچک‌تر نوت ۱۰، به درگاه حافظه مجهز نشده است و میزان باتری و رم نیز در مقابل نوت ۱۰ پلاس، کاهش‌یافته است. این موضوع را در نظر داشته باشید که نسخه ۵G گوشی، تنها در نوت ۱۰ پلاس در نظر گرفته‌شده که قیمت گوشی را تا ۱۲۹۹ دلار افزایش می‌دهد.

سامسونگ ادعا کرده که سری نوت خود را به دو گوشی کوچک و بزرگ تقسیم کرده تا اشخاصی با سطح مالی پایین‌تر نیز بتوانند این گوشی را تهیه کنند. هرچند در عمل، این تفاوت قیمت آن‌قدر زیاد نیست که تغییر خاصی از نظر مالی به‌حساب بیاید. در واقع شخصی که بخواهد ۱۰۰۰ دلار برای خرید یک گوشی هزینه کند، حاضر است ۱۵۰ دلار بیشتر هزینه کند تا گوشی بهتری را در اختیار داشته باشد.

حذف درگاه هدفون که باید به آن عادت کنیم

این موضوع باید در نظر گرفته شود که سامسونگ یکی از آخرین شرکت‌هایی به‌حساب می‌آید که درگاه هدفون را از گوشی پرچم‌دار خود حذف کرده است. درگاه USB-C به استاندارد جدید استفاده از هدفون تبدیل‌شده و به نظر می‌رسد در دهه آینده، شاهد محصولاتی با این شکل از ارتباط صوتی باشیم.

سامسونگ ادعا می‌کند این حذف باعث شده تا اندازه باتری در گوشی نوت ۱۰ پلاس افزایش پیدا کند. این شرکت باور دارد که ۷۰٪ کاربران، از درگاه هدفون گوشی خود استفاده نمی‌کنند، چون استفاده از هدفون‌ها و هدست‌های بی‌سیم، همه‌گیر شده است.

با حذف این درگاه، درصورتی‌که از یک هدفون گران‌قیمت و با کیفیت بهره می‌برید، مجبور به خرید یک دانگل اختصاصی برای تبدیل جک ۳.۵ میلی‌متری به USB-C هستید.

ابزار حرفه‌ای ویرایش فیلم

شاید این موضوع برای بسیاری از کاربران باورنکردنی باشد، اما گوشی نوت ۱۰ پلاس را می‌توان یک ابزار و گجت حرفه‌ای ویرایش فیلم به‌حساب آورد. همه ما به توانایی سری نوت سامسونگ در ویرایش عکس و طراحی دیجیتال، واقف هستیم، اما در این نسخه جدید از نوت سامسونگ، شاهد ورود این گوشی به دنیای ویرایش فیلم شده‌ایم.

از سخت‌افزار بسیار قدرتمند گوشی که بگذریم، به نرم‌افزار ویرایش ویدیو نوت ۱۰ پلاس می‌رسیم که با Premier Rush شرکت ادوبی هماهنگ است. این نرم‌افزار از اغلب امکانات یک نرم‌افزار حرفه‌ای ویرایش فیلم برخوردار است. به این موضوع، قلم گوشی نوت ۱۰ پلاس را اضافه کنید تا متوجه شوید با یک گوشی معمولی در زمینه ویرایش فیلم و عکس روبرو نیستید.

کنترل گوشی با استفاده از قلم

یکی از توانایی‌های جدید گوشی نوت ۱۰، کنترل بسیاری از فرمان‌های روزمره، با استفاده از قلم مجهز شده به بلوتوث است. امکان ثبت عکس با استفاده از قلم گوشی در نوت ۱۰ پلاس تعبیه‌شده که می‌تواند عملاً به‌عنوان یک دوربین از راه دور مورد استفاده قرار بگیرد.

با نگه‌داشتن دکه قلم و حرکت دادن آن، می‌توانید بسیاری از دستور‌های عکاسی و پخش موسیقی را اجرایی کنید. زوم کردن نیز با چرخاندن قلم امکان‌پذیر شده است. در نظر داشته باشید که هرچند این توانایی‌ها، بسیار جذاب هستند، اما در استفاده روزمره ما تأثیر خاصی نداشتند. درواقع در سه روزی که گوشی توسط ما مورداستفاده قرارگرفته است، حتی یک بار هم سراغ این توانایی‌های قلم نرفته‌ایم. موضوعی که ممکن است برای شما متفاوت باشد.

نوت برداری بسیار با کیفیت

درصورتی‌که از گوشی به‌عنوان یک وسیله برای تایپ استفاده می‌کنید، باید به شما اطمینان بدهیم که استفاده از قلم گوشی به‌عنوان روشی برای نت‌برداری، بسیار کاربردی است.

نوت ۱۰ پلاس در کمترین زمان ممکن، نوشته‌های شما را در زبان‌های مختلف، از شکل نوشتار دستی خارج و به نوشته دیجیتال تبدیل می‌کند. به‌راحتی و با چند کلیک می‌توانید تمامی نوشته‌های خود را به مایکروسافت ورد یا گوگل داک منتقل کنید.

نوت ۱۰ پلاس یا یک کنسول بازی

سیستم هوش مصنوعی استفاده‌شده در نوت ۱۰ پلاس باعث شده تا گوشی عملاً در اجرای تمامی بازی‌های موجود، دچار مشکل نشود. در واقع می‌توان انتظار داشت که این گوشی در مقابله با بازی‌های آینده نیز عملکردی فوق‌العاده داشته باشد.

سخت‌افزار گوشی به‌خودی‌خود، یک کنسول بازی قدرتمند به‌حساب می‌آید و این سیستم بهبود بازی نرم‌افزاری نیز عملاً نوت ۱۰ پلاس را به یک گوشی بی‌رقیب در زمینه بازی‌های کامپیوتری تبدیل کرده است.

در نظر داشته باشید که شهرت بسیار زیاد نوت ۱۰ پلاس باعث می‌شود تا شاهد ساخت محصولات اختصاصی بازی برای این گوشی باشیم. موضوعی که در اغلب رقبای نوت ۱۰ پلاس وجود ندارد.

به‌هرحال در مدت استفاده ما از گوشی نوت ۱۰ پلاس، نتوانستیم یک بازی یا برنامه پیدا کنیم که منجر به کند شدن گوشی یا از دست رفتن فریم‌ها شود. هرچند ممکن است تجربه شما به‌عنوان یک کاربر با ما متفاوت باشد.

منبع:

https://www.bartarinha.ir/fa/news/897573/%DA%AF%D9%84%DA%A9%D8%B3%DB%8C-%D9%86%D9%88%D8%AA-%DB%B1%DB%B0-%D9%BE%D9%84%D8%A7%D8%B3-%D8%AE%D9%88%D8%A8-%DB%8C%D8%A7-%D8%A8%D8%AF

در ابتدا باید به اهمیت قوانین مربوط به پهپاد‌ها در کشور‌های مختلف اشاره کنیم که قبل از هر کاری توصیه می‌شود مجوز‌های مربوط به پرواز پهپاد‌ها را دریافت کنید. بعد از این کار، باید به دنبال بهترین پهپاد مورد نیاز خود بگردید.

شاید صرفا به یک پهپاد اسباب‌بازی نیاز دارید تا در اوقات فراغت با آن سرگرم شوید یا شاید هم یک پهپاد دارای دوربین عالی برای فیلمبرداری و عکس‌برداری هوایی جوابگوی نیاز‌های شما خواهد بود. در هر صورت برای انواع و اقسام نیازها، خوشبختانه پهپاد‌های مختلفی وجود دارد.

تا چند سال قبل، برای بهترین پهپاد جمع‌وجور DJI Mavic Pro پیشنهاد می‌شد و برای بهترین دوربین هم سری پهپاد‌های فانتوم توجه زیادی را جلب می‌کردند. اما حالا گزینه‌های متعددی ارائه شده که دست کاربران را برای انتخاب بازتر کرده‌اند. در این مطلب به شماری از بهترین پهپاد‌های ۲۰۱۹ می‌پردازیم و به ترتیب از ارزان‌ترین شروع می‌کنیم.

Hubsan H۱۱۱

بهترین پهپاد بسیار کوچک برای محیط‌های داخلی – ۱۸ دلار

بهترین پهپاددر زمینه‌ی پهپاد‌های کوچک دسته‌بندی مشخصی وجود ندارد، ولی عموما پهپاد‌هایی که در کف دست جا می‌شوند، به‌عنوان نانو پهپاد در نظر گرفته می‌شوند. در همین زمینه، یکی از بهترین‌ها پهپاد Hubsan H۱۱۱ است. Hubsan در زمینه‌ی ساخت پهپاد‌های مختلف فعالیت زیادی دارد و در این میان H۱۱۱ یکی از بهترین گجت‌ها برای پرواز در محیط داخلی است.

این گجت به دلیل اندازه بسیار کوچکی که دارد، مطمئنا عمر باتری آن قابل مقایسه با دیگر پهپاد‌ها نیست، ولی به راحتی کار خود را برای پرواز‌های محدود انجام می‌دهد. در هر صورت استفاده از این پهپاد تجربه بسیار لذت‌بخشی است.

Syma X۵C-۱

بهترین پهپاد اسباب‌بازی – ۴۲ دلار

برای یادگیری پرواز با پهپاد‌های حرفه‌ای، توصیه می‌شود که در ابتدا با پهپاد‌هایی مانند Syma X۵C-۱ تجربه کسب کنید. اگرچه در اصل این یک پهپاد اسباب‌بازی محسوب می‌شود و قابلیت‌های محدودی دارد، ولی تجربه پرواز با آن باعث می‌شود در این کار حرفه‌ای‌تر شوید.

با این کار نه‌تن‌ها تا حدی می‌توانید مبانی پرواز را یاد بگیرید، بلکه حتی می‌توانید در زمینه فیلمبرداری هم تجربه کسب کنید. در ابتدای کار تصادف پهپاد تقریبا اجتناب‌ناپذیر است، ولی آیا ترجیح می‌دهید این اتفاق برای یک پهپاد بسیار گران‌قیمت رخ دهد یا برای پهپادی مانند Syma X۵C که علاوه بر قیمت نه‌چندان بالا از بدنه انعطاف‌پذیر بهره می‌برد؟

UVify OOri

بهترین پهپاد مسابقه‌ای برای افراد کم تجربه – ۲۹۵ دلار

این پهپاد مناسب افراد کم‌تجربه‌ای است که می‌خواهند از یک پهپاد پرسرعت استفاده کنند. از این پهپاد کوچک می‌توان در محیط‌های داخلی هم استفاده کرد، زیرا گارد‌های پلاستیکی از پره‌های آن محافظت می‌کنند. علاوه بر این به لطف ویژگی‌های مختلف، پرواز با آن کار چندان سختی نیست. پهپاد‌هایی مانند Hubsan H۱۱۱ و Syma X۵C حداکثر سرعت ۱۶ کیلومتر بر ساعت را ارائه می‌دهند، اما نهایت سرعت UVify OOri به ۹۶ کیلومتر بر ساعت هم می‌رسد. مهم‌ترین ویژگی پهپاد‌های مسابقه‌ای سرعت زیاد و قدرت مانور بالای آن‌ها است و معمولا باتری آن‌ها در چنین سرعت بالایی برای حدود ۵ دقیقه دوام می‌آورد.

Walkera F۲۱۰

بهترین پهپاد مسابقه‌ای برای افراد باتجربه – ۳۱۹ دلار

پهپاد‌های مسابقه‌ای مانند کامپیوتر‌ها هستند. اگرچه می‌توانید کامپیوتر‌های آماده بسیار خوبی را از بازار خریداری کنید، اما معمولا بهترین سیستم مطابق با نیاز‌های مشخص یک کاربر حرفه‌ای توسط فرد موردنظر با بهره‌گیری از قطعات شرکت‌های مختلف تشکیل می‌شود.

در ضمن هرکدام از مسابقات و لیگ‌های پهپاد‌ها چالش‌های مختلفی را مطرح می‌کنند و برنده یک مسابقه شاید مناسب مسابقه بعدی نباشد. در همین زمینه، شرکت Walkera پهپاد‌های آماده خوبی مانند F۲۱۰ را روانه‌ی بازار کرده که قبل از ساخت پهپاد‌های اختصاصی مطابق نیاز‌های فرد، می‌تواند برای استفاده در مسابقات و لیگ‌های مختلف مورد استفاده قرار بگیرد.

DJI Mavic Mini

بهترین پهپاد جمع‌وجور برای فیلمبرداری – از ۳۹۹ دلار

این پهپاد که در پاییز ۲۰۱۹ معرفی شده با داشتن وزن ۲۴۹ گرمی و اندازه بسیار کوچک از همان ابتدا توانسته توجهات زیادی را جلب کند. دوربین ۱۲ مگاپیکسلی این پهپاد به لرزشگیر ۳ سه محوره متصل است که می‌تواند ویدیو با رزولوشن ۲.۷ K را ثبت کند و مدت پرواز آن هم به ۳۰ دقیقه می‌رسد.

برای افرادی که به دنبال پهپاد مناسب برای عکس‌برداری و فیلمبرداری هوایی با کیفیت مشابه دوربین گوشی‌های هوشمند هستند، Mavic Mini یکی از بهترین گزینه‌ها محسوب می‌شود.

DJI Mavic Air

بهترین پهپاد تاشو – از ۶۸۰ دلار

در زمینه‌ی پهپاد‌های جمع‌وجور تاشو، اگرچه DJI Mavic Mini امکانات زیادی را ارائه می‌دهد، ولی Mavic Air مدل پیشرفته‌تری محسوب می‌شود و برای کار‌های مختلف حرف بیشتری برای گفتن دارد. اگر به دنبال فیلمبرداری ۴ K باکیفیت و روان در آسمان هستید، باید به این پهپاد نگاهی بیندازید.

این گجت به لطف بهره‌گیری از امکانات مختلف کار را برای افراد تازه‌کار راحت کرده و به اندازه کافی پیشرفته است تا بیشتر فیلم‌برداران نیمه‌حرفه‌ای هم از استفاده از آن لذت ببرند.

این پهپاد به لطف مکانیزم پره‌های تاشویی که دارد، به راحتی جمع می‌شود و با سرعت بیش از ۶۴ کیلومتر بر ساعت به پرواز در می‌آید. روی هم رفته، Mavic Air احتمالا بهترین پهپاد ۴ K است که با این مبلغ می‌توان خریداری کرد.

DJI Mavic ۲ Pro

بهترین پهپاد برای فیلمبرداری ارزان‌تر از ۲۰۰۰ دلار – ۱۵۰۰ دلار

این پهپاد اگرچه در آگوست ۲۰۱۸ عرضه شده، ولی در زمینه‌ی فیلمبرداری همچنان یکی از بهترین پهپاد‌های شرکت DJI محسوب می‌شود. سری Mavic ۲ شامل Mavic ۲ Zoom و Mavic ۲ Pro است که تنها تفاوت آن‌ها مربوط به دوربینشان است. مدل Zoom بزرگنمایی ۲ برابری اپتیکال را ارائه می‌دهد و از سنسور ۱/۲.۳ اینچی بهره می‌برد و مدل پرو هم مجهز به سنسور ۱ اینچی ساخت شرکت مشهور هاسل‌بلاد است.

علاوه بر کیفیت بالای دوربین، Mavic ۲ Pro یکی از سریع‌ترین، با ثبات‌ترین و چابک‌ترین پهپاد‌های متمرکز بر فیلمبرداری به حساب می‌آید. سیستم چند محوره تشخیص موانع باعث می‌شود کاربران با خیال راحت این پهپاد را به پرواز در بیاورند.

علی‌رغم این که پهپاد مذکور از پسوند پرو بهره می‌برد، ولی برای کاربران تازه‌کار هم بسیار مناسب است. در این میان، کاربران حرفه‌ای هم می‌توانند از امکانات گسترده این پهپاد برای فیلمبرداری و عکس‌برداری استفاده کنند.

DJI Inspire ۲ با دوربین Xenmuse X۷

بهترین پهپاد حرفه‌ای – از ۳۰۰۰ دلار

بهترین پهپاد‌های حرفه‌ای به شما اجازه می‌دهند که دوربین همه‌فن‌حریفی را روانه‌ی آسمان کنید. در این میان DJI Inspire ۲ که از امکانات گسترده‌ای بهره می‌برد، از دوربین‌های مختلفی پشتیبانی می‌کند که از میان آن‌ها دوربین Zenmuse X۷ بهترین گزینه به حساب می‌آید.

این دوربین رزولوشن ۶ K به ارمغان می‌آورد و در ضمن می‌توان لنز آن را تعویض کرد. کیفیت دوربین آن به گونه‌ای است که اگر در مورد جزییات آن صحبت کنیم، فکر می‌کنید که در حال بررسی یک دوربین DSLR حرفه‌ای هستیم.

DJI Inspire ۲ هم مانند دیگر پهپاد‌های این شرکت، به راحتی قابل استفاده است. اما برای فیلمبرداری حرفه‌ای توصیه می‌شود که یک نفر مدیریت پرواز پهپاد را بر عهده بگیرد و نفر دیگر بر دوربین تمرکز کند. این پهپاد می‌تواند با سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت در آسمان حرکت کند و با توجه به توانایی دوربین آن برای پخش زنده، برای گروه‌های خبری هم بسیار مناسب است.

منبع:

https://www.bartarinha.ir/fa/news/932750/بهترین-پهپاد‌های-سال-۲۰۱۹

طبق جدیدترین گزارشی که در یک سایت کره ای منتشر شده، آیفون 12 در سه مدل با نمایشگر 6.7 اینچی، 6.1 اینچی و 5.4 اینچی به بازار عرضه خواهد شد.

«مینگ چی-کو»، تحلیلگر با سابقه اپل تا پیش از این پیش بینی کرده بود که آیفون 5G سال 2020 از راه می رسد. حال سایت کره ای ETNews گزارشی منتشر کرده که پیش بینی های کو را تصدیق می کند.

 

طبق گزارش مورد بحث، سال آینده دو مدل آیفون پریمیوم با نمایشگرهای 5.4 و 6.7 اینچی معرفی خواهند شد و مدل 6.1 اینچی، مدل پایه خواهد بود و احتمالاً آیفون 12 نام خواهد گرفت.

خبرگزاری کره ای مدعی شده مدل های 5.4 و 6.7 اینچی (احتمالاً آیفون 12 پرو و آیفون 12 پرو مکس)، نمایشگر اولد انعطاف پذیر ساخت سامسونگ را خواهند داشت که از ماژول لمسی و گرانقیمت این کمپانی به نام Y-Octa بهره می برند. نمایشگر اولد مدل 6.1 اینچی اما توسط LG تامین می شود. نمایشگر این مدل از یک لایه لمسی اضافه بهره می برد که برای مدل ارزان قیمت تر در نظر گرفته شده است.

اپل به ندرت از نمایشگرهای اولد ساخت LG استفاده کرده؛ چون برخلاف پنل های بزرگ تلویزیونی، نمایشگرهای اندازه متوسط و کوچک تخصص این کمپانی کره ای نیستند. کمپانی کوپرتینویی از نمایشگرهای LG به عنوان نمایشگر یدکی استفاده کرده و آنها را در گجت های پوشیدنی خود مثل اپل واچ به کار برده است. به همین دلیل مدل 6.1 اینچی آیفون 12 احتمالاً مدل پایه خواهد بود.

 

طبق اطلاعات درز شده از کمپانی اپل، کمپانی چینی BOE نیز قصد داشته پنل اولد مدل 6.1 اینچی آیفون 12 را تولید کند ولی تاکنون کیفیت پایین نمایشگرهایش اپل را از همکاری با این کمپانی منصرف کرده و باعث شده تا کمپانی کوپرتینویی دو گزینه سامسونگ و ال جی را داشته باشد.

مدل 5.4 اینچی آیفون 12 برخلاف دو مدل دیگر، احتمالاً ظاهری بسیار کامپکت خواهد داشت و به کوچکی آیفون 8 خواهد بود. البته این مدل از تراشه A14 نیرو خواهد گرفت و ممکن است مدل 5G آن نیز به بازار عرضه شود.

منبع:

https://digiato.com/article/2019/11/28/نمایشگر-مدل-5-4-اینچی-آیفون-12/

نزدیک به ده روز از قطعی اینترنت می‌گذرد و با اینکه وصل شدن تدریجی آن در کشور آغاز شده اما هنوز مناطقی وجود دارد که به شبکه جهانی اینترنت متصل نیست و اینترنت موبایل نیز در بسیاری از شهرها کماکان در حالت «ملی» به سر می‌برد. عواقب این اتفاق در اکوسیستم استارتاپی کشور یکی پس از دیگری خودشان را نشان می‌دهد و در گفتگو با صاحب‌منظرهای استارتاپی بیشتر می‌توان به آنها پی‌برد.

نتیجه‌ی همه‌ این اتفاقات دست کم برای اکوسیستم استارتاپی این است که حالا سرمایه‌گذاران با دو ریسک عمده طرف هستند: یکی از بین رفتن سرمایه نیروی انسانی خوب و دیگری عدم رشد به موقع استارتاپ‌ها.

از سوی دیگر با وضعیت اخیر و ایجاد اختلال در کار توسعه‌دهندگان، نیروهای فنی نیز از ادامه فعالیت‌شان در کشور دلسرد می‌شوند و یا نمی‌توانند آنطور که می‌خواهند به اهداف خود برسند. یادمان باشد اساسا در ایران کارآفرینی و ایجاد یک استارتاپ و جذب سرمایه خیلی سخت‌تر از جایی مانند کشورهای غربی است و در کنار این سختی، رخ دادن چنین مشکلاتی اوضاع را بدتر می‌کند؛ هزینه‌های چند برابری برای جان گرفتن دوباره یک کسب‌وکار تنها یکی از آنهاست که مستلزم جذب سرمایه است. باید اعتراف کرد در حال آشنایی با یک نوع خاص از «فضای استارتاپی» هستیم که در آن رفیقان سرمایه‌گذار بیشتر از همیشه مخالف سرمایه‌گذاری شده‌اند.

خداحافظ رفیق سنتی

 

«شایان شلیله» فعال استارتاپی معتقد است که قطعی اینترنتی که در هفته گذشته رخ داد، یک تاثیر کوتاه مدت و بلکه میان‌مدت ناگوار برای بحث سرمایه‌گذاری بخش سنتی در اکوسیستم استارتاپی به دنبال خواهد داشت. به گفته شلیله دیگر نمی‌توان با برگزاری یک رویداد و ارائه یک سری آمار و ارقام منطقی و آینده‌بینی حقیقی، سرمایه‌گذاران بخش سنتی را مجاب به سرمایه‌گذاری در کسب‌وکارهای آنلاینی کرد که به زعم آنها امکان هر لحظه قطع شدنشان وجود دارد. او در این رابطه می‌گوید:

«شاید این موضوع اگر درست برطرف نشود موجب یک تاثیر دراز مدت بدتر هم بشود. نمی‌توان اوضاع را خوب نشان دادن، و گل و بلبل گفتن کار جایی برد و سرمایه‌گذاران را فریب داد. آنها خودشان کارکشته این موضوع هستند و می‌دانند که چه ریسک‌هایی در برابرشان قرار گرفته است. اینکه بگوییم هیچ خسارتی رخ نداده و همه چیز امن و امان بوده، حرف صحیحی برای جذب سرمایه‌ نیست.»

شلیله با اشاره به موضوع شب‌نامه که پیش‌تر رخ داده بود می‌گوید که در آن زمان هم بسیاری از سرمایه‌گذاران سنتی از فضای اکوسیستم استارتاپی کشور دور شدند. این فعال استارتاپی باور دارد که حالا نهادهای بزرگی همچون صندوق نوآوری و شکوفایی و یا مجموعه‌هایی مانند برکت می‌توانند برای وضعیت سرمایه‌گذاری کاری کنند: «با این حال نباید به فعالیت کنونی آنها تکیه کرد، این مجموعه‌ها باید با تغییر روش‌های قدیمی خود به فضای استارتاپی و مبحث سرمایه‌گذاری روحیه بدهند، وارد بخش‌های درستی بشوند و کاری نکنند که مبادا درهای جدیدی برای سودجویی عده‌ای از مثلا کارآفرینان باز شود.»

او تاکید می‌کند که این سرمایه‌گذاری‌ها در نقش یک سرم برای اکوسیستم استارتاپی روی بستر بیمارستان است و نه یک راه‌حل دائمی: «کار اصلی این بود که اساسا چنین اتفاقی نمی افتاد و اینترنت‌ها قطع نمی‌شد، حالا که کار از کار گذشته،‌ باید عاقلانه برخورد کرد تا مشکلات اکوسیستم در ابعاد مختلف از جمله همین مساله سرمایه‌گذاری کمتر و کمتر شود.»

رفقا نیمه‌راه شدند

 

«رضا باقری» مدیرعامل مجموعه سرمایه‌گذاری «اسمارت آپ» نیز در گفتگو با دیجیاتو تاکید می‌کند که قطع اینترنت یک اتفاق ناگوار بوده که صدمه‌های به مراتب زیادتری به اقتصاد کشور نسبت به صدمه‌های وارد شده به فروشگاه‌ها و بانک‌ها زده است، چرا که به گفته او عملا تجارت یک صنعت با عدد صفر یکی شده است. باقری می‌گوید پیش از این در بین گزینه‌های احتمالی ریسک سرمایه‌گذاری به هیچ‌وجه مساله‌ای به نام قطعی اینترنت وجود نداشت ولی امروزه این گزینه نیز روی میز تمام سرمایه‌گذارها قرار دارد:

«جدا از فعالان استارتاپی و مدیران عامل این مجموعه‌ها، لایه‌های بالاتری نظیر سرمایه‌گذاران دچار شوک شدند که شاید در دید مستقیم نباشند اما باید آنها را دریابیم. به شخصه در همین چند روز نتوانستیم یک سری فرایندهای سرمایه‌گذاری را پیش ببریم و برخی مواردی که سرمایه‌گذار تا مرحله نهایی کار هم وارد شده بود حالا با دو دل شدن آنها به حالت تعلیق در آمده است. در واقع سرمایه‌گذارانی که تازه علاقه‌مند به حوزه شده‌ بودند از ورود به آن حذر دارند و حتی سرمایه‌گذارانی که پیش‌تر در حوزه بودند هم دچار شک و تردیدهایی شده‌اند.»

به گفته باقری چندین ماه مذاکره با برخی سرمایه‌گذاران حالا به بن بست رسیده و او این مساله را «هزینه‌ای می‌داند که بازگشت آن امکان ناپذیر است.» در حقیقت باقری اذعان دارد که ضررهای وارد شده به اکوسیستم استارتاپی به فروش صفر و کاهش رشد محدود نمی‌شود و برخی ضررهای مالی و غیر مالی به آینده این کسب‌وکارها برمی‌گردد.

او تاکید می‌کند که باید حرف‌های فعالان استارتاپی و سرمایه‌گذاران شنیده شود و هزینه خسارات درست منتقل شود تا دیگر شاهد چنین اوضاعی نباشیم: «اگر زمانی، اینترنت صرفا یک کالای فرهنگی بود، امروزه یک سیستم اقتصادی است؛ حتی اگر در نگاه اول به نظر نیاید.»

طاقت بیار رفیق

 

«ناصر غانم زاده» سرمایه‌گذار در اکوسیستم استارتاپی در گفتگوی خود با دیجیاتو به این مساله اشاره می‌کند که سرمایه‌گذاران حق دارند به واهمه رسیده باشند؛ او که به گفته خودش همیشه و در همه شرایط عینک خوش‌بینی را از چهره‌اش برنداشته حالا می‌گوید که به سختی می‌توان روزنه روشنی را در وضعیت اکوسیستم استارتاپی ایران مشاهده کرد:

«واقعیت اینست که جامعه استارتاپی ایران قبل از قطعی اینترنت نیز به مشکلات عدیده‌ای برخورد کرده بود و نفس نفس می‌زد. تقریبا هیچ سرمایه‌گذاری وجود نداشت و جریان به درستی پیش نمی‌رفت. حالا با این شرایط اتفاق دیگری افتاده که اوضاع را بدتر از قبل کرده و طبیعتا باید به سرمایه‌گذاران حق داد که بیشتر نگران باشند. مهم‌ترین کانال تجارت استارتاپی قطع شد و نه کانتنت مارکتینگی در کار بود و نه دیجیتال مارکتینگی، سرمایه‌گذار چطور می‌تواند دوباره اعتماد کند و وارد این حوزه شود؟»

به گفته غانم زاده پذیرش وضعیت استارتاپ‌ها و قبول کردن این واقعیات که ۹۰ درصد استارتاپ‌ها به شکست می‌انجامند و سوددهی در سال‌های اولیه تقریبا معنی ندارد و مواردی از این قبیل برای سرمایه‌گذاران کار به قدر کافی سختی است که حالا با وضعیت پیش آمده، بدتر هم شده است:

«راستش الان اصلا نمی‌توانم به کسی توصیه کنم بیا و در این جامعه سرمایه‌گذاری کن و حس می‌کنم بسیاری از سرمایه‌گذاران، سرمایه‌گذاری در این اوضاع را حماقت می‌دانند تا یک تجارت.»

او باور دارد تا زمانی که اوضاع مثل قبل شود چند ماهی طول می‌کشد و تا زمانی که استارتاپ‌ها مانند سابق نتوانند فعالیت کنند، اوضاع به همین منوال خواهد بود.

حرف‌های غانم‌زاده برخلاف نوشته‌هایش در شبکه‌های اجتماعی تلخ است؛ به گفته او این تلخی اصلا به روحیه او نمی‌خورد اما شرایط کنونی ایجاب می‌کند که چنین حرف‌هایی گفته شود.

در پایان جمع بندی این گزارش به یک نکته مهم می‌رسم که پاسخگوی اکثر سوالاتم است: می‌توان به این نکته پی‌برد که در ادامه این مبحث می‌شود با چندین و چندین سرمایه‌گذار دیگر و افراد مرتبط با سرمایه‌گذاری حرف زد و به همین دیالوگ‌ها رسید؛ در کلمات آنها یک نوع ناامیدی وجود دارد که به سختی می‌توان لا به لای آن روشنایی هم دید؛ یک باریکه نور که منتظر باز شدن و دوباره شکوفا شدن است.

منبع:

https://digiato.com/article/2019/11/25/بال‌های-شکسته-فرشتگان-سرمایه-گذار؛-قط/

کنفرانس Slush بزرگترین رویداد استارتاپی اروپا است که در هلسینکی فنلاند و با شرکت ۲۵ هزار نفر از کشورهای مختلف برگزار می شود. پایتخت فنلاند به شلوغی عادت ندارد اما مهمانان این رویداد از ۴ هزار استارتاپ و ۲۰۰۰ سرمایه گذار، خلوت این شهر را به هم زده اند تا درباره چالش های پیش روی استارتاپ ها و راهکارهای تقویت این اکوسیستم با هم بحث و گفتگو کنند

در کنفرانس Slush فعلان استارتاپی، رهبران اتحادیه اروپا و کارآفرینان از نزدیک درباره موضوعات مختلفی از سرمایه گذاری در فناوری گرفته تا قوانین و مقررات و برابری جنسیتی باهم بحث می کنند. Slush بر خلاف رویدادهای استارتاپی خاورمیانه، بیشتر شبیه یک کلوب شبانه است اما خارج از این گردهمایی اکوسیستم استارتاپی خاورمیانه و اروپا شباهت های بسیاری به هم دارند که در ادامه به آنها پرداخته ایم.

 

فقدان سرمایه گذاری

اروپا علی رغم اقتصاد قدرتمند و با ثباتی که دارد، از نظر تامین مالی به روش سرمایه‌گذاری خطرپذیر  (VC) با اختلاف زیادی از آمریکا و آسیا (به جز خاورمیانه) جامانده است. استارتاپ های اروپایی در سال جاری میلادی ۳۴.۳ میلیارد دلار سرمایه جمع کرده اند که نسبت به سال قبل ۴۰ درصد بیشتر شده اما هنوز هم تقریبا نصف سرمایه ۶۳ میلیارد دلاری است که استارتاپ های آسیایی موفق به جذب آن شده اند. «هلن کوپمن»، معاون بخش نوآوری دیجیتال کمیسیون اروپا در این باره می گوید:

استارتاپ های اروپایی به ویژه در فاز رشد به منابع مالی دسترسی ندارند. بدون تردید ما در این زمینه مشکل داریم چون استارتاپ های موفق بعد از رسیدن به یک مرحله خاص از رشد برای دسترسی آسانتر به سرمایه اینجا را به مقصد آمریکا یا شرق آسیا ترک می کنند.

استارتاپ های منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا هم در سال جاری یک میلیارد دلار سرمایه جذب کرده اند که نشانگر مشکلات عدیده آنها در تامین مالی است. در این بین سیاست هایی مثل قطع یک هفته ای اینترنت اوضاع سرمایه گذاری خطر پذیر در ایران را حتی از رقبای خاورمیانه ای هم بدتر کرده است.

 

بازار از هم گسیخته

وجود زبان ها، فرهنگ ها و قوانین منطقه ای مختلف در اروپا چالش هایی را برای استارتاپ های بزرگ ایجاد کرده است. این موارد در کنار تفاوت های چشمگیر در زیرساخت، سرانه تولید ناخالص داخلی و ظرفیت های رشد باعث شده استارتاپ ها قید فعالیت سراسری در اروپا را زده و محدوده تمرکز خود را به یک کشور و حداکثر همسایگان آن محدود کنند.

همین مساله در مورد خاورمیانه هم صدق می کند. در این گوشه دنیا علی رغم مشترک بودن زبان عربی میان اکثر کشورها بازارها تا حد زیادی از هم گسیخته اند. هرچند عربستان و امارات گام هایی را برای تسهیل داد و ستد میان خود برداشته اند اما چنین سیاست هایی بسیار نادرند. این چندپارگی اخیرا نمود بیشتری پیدا کرده و امارات، بحرین، عمان، و حتی اردن در حال تلاش برای تبدیل شدن به قطب فناوری منطقه هستند.

وجود قطب های سرمایه گذاری که هر یک در زمینه خاصی فعالیت داشته و در عین حال با هم دیالوگ و ارتباط برقرار می کنند، به مراتب از وجود مراکز متعدد و رقیب بهتر است و می تواند به توسعه اکوسیستم کارآفرینی خاورمیانه کمک کند.

 

فقدان نیروی کار مستعد

کشورهای اروپایی رفت و آمد شهروندان به خاک یکدیگر را تا حد زیادی تسهیل کرده اند با این حال استارتاپ های این منطقه همیشه از فقدان نیروی کار مستعد گلایه کرده و به استخدام مهندسان زبردست از کشورهایی نظیر هند، چین و مصر تمایل دارند. این سیاست باعث شکل گیری استارتاپ هایی با فرهنگ سازمانی متنوع شده است.

مشابه همین مساله را می توان در دبی دید که ساکنان بومی اش مهارت های فنی کافی را ندارند و میزبان متخصصانی با بیش از ۲۰۰ ملیت مختلف است. دبی برای جذب استارتاپ ها و نیروهای ماهر خارجی ناچار به تسهیل قوانین صدور ویزا و اقامت شده. بحرین هم اخیرا طرح هایی را برای تشویق استارتاپ ها به فعالیت در این کشور راه اندازی کرده است.

کپی برداری از نمونه‌های مشابه

بسیاری از استارتاپ های موفق ایرانی کپی نمونه های خارجی هستند و حتی برخی از آنها زحمت بومی سازی فرایندها را به خود نداده اند. این مشکل محدود به ایران نیست و خاورمیانه بارها به فقدان نوآوری و تقلید از مدل های بیزینس خارجی متهم شده است.

 

استارتاپ های اروپایی هم در این زمینه دستی بر آتش دارند و بارها بابت کپی برداری از استارتاپ های موفق آمریکایی و چینی سرزنش شده اند. فقدان سرمایه گذار کافی در هر دو منطقه باعث شده سرمایه گذاران کمتر به تامین ایده های جدید تمایل نشان داده و سرمایه را در اختیار آن دسته از مدل های تجاری قرار دهند که قبلا در کشورهای دیگر با استقبال مواجه شده است.

هرچند اکوسیستم های استارتاپی خاورمیانه و اروپا از مشکلات مشابهی رنج می برند اما چشم آبی ها در مسیر رفع این چالش ها به مراتب جلوتر از ما قرار دارند. کسب و کارهای خاورمیانه ای برای رفع این چالش ها چاره ای جز تقویت حجم سرمایه گذاری، تربیت نیروی کار ماهر، همکاری گسترده تر میان ذی نفعان و تسهیل تجارت آزاد ندارند.

منبع:

https://digiato.com/article/2019/11/25/استارتاپ-های-اروپایی-و-خاورمیانه/

اپلیکیشنی برای تلفن همراه طراحی خواهد شد که از طریق آن بتوان موقعیت پهبادها را شناسایی کرد. این اپلیکیشن که در سال 2020 از آن رونمایی خواهد شد، به گونه ای فعالیت می کند که به کمک وای فای و هر دستگاهی که توانایی اتصال به وای فای را داشته باشد می توان موقعیت پهبادهای دیگر را شناسایی کرده و حتی از جاسوسی بودن یا نبودن آن ها نیز باخبر شد.

به گزارش سرویس اخبار علمی تک نیوز، این اپلیکیشن توسط شرکت چینی “دی‌جی‌آی” (DJI)، بزرگترین شرکت سازنده پهپاد ساخته شده و پس از گرفتن مجوز دولت رونمایی خواهد شد. این اپلیکیشن بیش تر برای تلفن های همراه ساخته شده و حدود 9 کیلومتر در اطراف هر فرد را پوشش می دهد. با استفاده از این اپلکیشن می توان با اطرافیان نیز ارتباط برقرار کرده و از موقعیت آن ها اطلاع پیدا کرد. شناسایی مالک پهبادها و همچنین شناسایی  پهبادهایی که در اطراف افراد حرکت می کنند بدون نیاز به فناوری های پر هزینه، از مزایای استفاده از این اپلیکیشن می باشد

منبع:

https://tech-news.ir/an-app-to-detect-nearby-drones.html

ین اقدام تلاش دارد تا دیگر شبکه های اجتماعی نظیر فیسبوک ، واتساپ و اینستاگرام را به عنوان زیر مجموعه های خود معرفی کند.

به گزارش سرویس اخبار تکنولوژی تک نیوز ، فیسبوک لوگوی جدیدی را برای شرکت مستقل خود رونمایی کرده است. در این لوگو هیچ تغییر خاصی به جز نام فیسبوک دیده نمیشود. اما تغییر رنگ آن بیانگر زیرمجموعه های است که در زیر پرچم آن فعالیت میکنند. رنگ آبی نمادی از فیسبوک ، رنگ سبز نمادی از شبکه اجتماعی واتساپ و بالاخره رنگ بنفش نیز نشانگر ایسنتاگرام خواهد بود.

همچنین فیسبوک قرار است پسوند جدیدی به نام From Facebook را به تمامی زیرمجموعه های زیر اضافه کند. تا کنون فیسبوک بارها تلاش کرده است تا بتواند خود را به عنوان یک شرکت والد معرفی کند که موفقیت چندانی نیز نداشته است. اکنون با تغییرات بصری سعی دارد تا تفاوت میان شرکت مادر و زیرمجموعه های آن را به کاربر نشان دهد.

سخنگوی فیسبوک در این باره اعلام کرد : فیسبوک پیش از این تلاش داشت تا برند دیگری را به عنوان برند والد معرفی کند که از آن منصرف شد. اکنون فیسبوک قصد دارد نظیر عملکرد گوگل با آلفابت ، دامنه فعالیت خود را به گونه ای دیگر گسترش دهد. کاربران حق دارند تا شرکت سازنده اپلیکیشن هایی نظیر فیسبوک ،  اینستاگرام، واتساپ، آکیولس، ورک‌پلیس، پرتال و کالیبرا را بشناسند.

منبع:

https://tech-news.ir/changing-the-facebook-logo.html